Jedyny w mojej kolekcji Doritaenopsis. Roślina jest małych rozmiarów, sprawia wrażenie kruchej. Niestety ma tylko jeden długi korzeń zanurzony w podłożu i resztę, która sprawia wrażenie jakby z jakiegoś powodu każdorazowo zatrzymywałała się po osiągnięciu 2 cm. Chciałabym doczekać kiedyś jego pięknych, niebieskich kwiatów ale czuję, że zajmie to bardzo dużo czasu. Roślina rośnie na parapecie południowego okna, w miejscu jasnym ale nienarażonym na bezpośrednie działanie promieni słonecznych. Podloże staram się zraszać codziennie delikatną mgiełką. Czuję, że muszę się uzbroić w cierpliwość nim roślina postanowi obdarzyć mnie kwiatami.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz